آن کس که آفریده نگاهت خمار بود از حسین جنت مکان
20 مرداد 1399 1400-09-13 11:04آن کس که آفریده نگاهت خمار بود از حسین جنت مکان
آن کس که آفریده نگاهت خمار بود
در خلق و آفرینش دل بی‌قرار بود
لب را که می‌سرشت خجالت کشیده بود
سرخی صورتش همه جا آشکار بود
ابرو که می‌کشید مدادش شکسته بود
گیسو که می‌برید هوا تار تار بود
گرمای هر دو دست تو را جاودانه ساخت
آرامشی که تا به ابد ماندگار بود…
حسین جنت مکان
