سایت شخصی حسین احتسابی

خیال خواب رخت را نمی‌دهم به شراب نمی‌روم چو نباشی ولو به قصد عذاب نمی‌دهم به کسی سایه‌نبودت را کویر خسته ز خورشیدم ای ابر پرآب من از مسیر رسیدن …

ما سوگوار ندیدن ماه دیشبیم خواب دیدگان بی زبانِ بی مخاطبیم سر درد پیشگان فرو رفته در عذاب چشمه ندیدگان گره خرده درهمیم بی حُسن زادگان عیب جوی پر فریب …

مرا به چشم زخمه می‌زنی و نمی‌بُری من‌را تو این حجاب بر نمی‌کَشی، نمی‌کُشی من‌را به پای خویش قدم گذاشتم به دامن دامت تو این طناب را نمی‌کَشی، نمی‌بَری من‌را …

شب خوش ای ستاره‌ی  آبی در هوای ابری پاییز من تنم بسیار سوزان است و از امید دیدنت لبریز روی تختی کنار یک دیوار چشم بیمار من به رویت تیز …

درگیر مه چهارده چشم تو بودم از  یاد دلم رفت شعری که سرودم در حال تماشای رخت ثانیه لغزید زان لحظه که روی قمرت را نستودم​ این ناپخته کلام حاصل …

تنت دریای پر عمق نهنگ آلود مرد افکن و من غواص نوپای هوس باز صدف گردم نه با اندیشه‌ی سوداگری در جان تو گردم به امید تو جسمم را در …