ما كانَ لِأَهلِ المَدينَةِ وَمَن حَولَهُم مِنَ الأَعرابِ أَن يَتَخَلَّفوا عَن رَسولِ اللَّهِ وَلا يَرغَبوا بِأَنفُسِهِم عَن نَفسِهِ ۚ ذٰلِكَ بِأَنَّهُم لا يُصيبُهُم ظَمَأٌ وَلا نَصَبٌ وَلا مَخمَصَةٌ في سَبيلِ اللَّهِ وَلا يَطَئونَ مَوطِئًا يَغيظُ الكُفّارَ وَلا يَنالونَ مِن عَدُوٍّ نَيلًا إِلّا كُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صالِحٌ ۚ إِنَّ اللَّهَ لا يُضيعُ أَجرَ المُحسِنينَ (توبه ۱۲۰)
از آخر به اول تفسیرجمه کنیم 🤗
خدا پاداش آدم های نیکو‌کار را خراب نمی‌کند
چرا که هیچ یکی از این کارها را نمیکنید مگر اینکه حتما به عنوان یک کار خوب آن را در نظر می‌گیریم
[از آسان به سخت بخوانیم]
انتقام از دشمن [ که شیرینی است]
یا انجام یک کار که حرص کفار را در بیاورد ولو پیروزی نداشته باشد
یا تحمل گرسنگی و تشنگی و سختی و تحریم در راه خدا که ممکن است در ظاهر شکست هم باشد.
جان خود را گرامی تر از جان رسول خدا ندانید و از او تخلف نکنید
چه در شهر باشید چه در حاشیه آن [شاید منظور اینکه چه از منافع بودن در کنار پیامبر نفع می‌برید چه نه]
این آیه از این جهت جالب است که می‌گوید *هر کاری کنید که در راه خداست حتما دیده می‌شود* مستقل از نتیجه‌ای که دارد.
خداوند خواسته با این آیه به ما بگوید که چه شیرین و چه تلخ مهم این است که برای من انجام دادید و دمتون گرم! بوس تو روتون
@shabayeh