ما سوگوار ندیدن ماه دیشبیم

خواب دیدگان بی زبانِ بی مخاطبیم

سر درد پیشگان فرو رفته در عذاب

چشمه ندیدگان گره خرده درهمیم

بی حُسن زادگان عیب جوی پر فریب

آسیب دیده‌گانِ بی بارِ پُر مَنیم

دور افتاده ایم، چنان بی نام و یار و یاد

با یک اشاره در پی بی انگیزه ماندنیم

بیرون کشیده ایم  ازین نفس های بی هوا

بی حِس ترین فراموشی خواب پری‌شبیم

ما را امید داد به هوای رفتنی و ما

پایی شکسته در گِل و افتاده در تبیم

این ناپخته کلام حاصل بیان مکتوب احساسات این حقیر است. با نشر آن ترجیحا با نام بنده و نقد آن من را خوشحال کنید.