سایت شخصی حسین احتسابی

ما سوگوار ندیدن ماه دیشبیم خواب دیدگان بی زبانِ بی مخاطبیم سر درد پیشگان فرو رفته در عذاب چشمه ندیدگان گره خرده درهمیم بی حُسن زادگان عیب جوی پر فریب …

مرا به چشم زخمه می‌زنی و نمی‌بُری من‌را تو این حجاب بر نمی‌کَشی، نمی‌کُشی من‌را به پای خویش قدم گذاشتم به دامن دامت تو این طناب را نمی‌کَشی، نمی‌بَری من‌را …

شب خوش ای ستاره‌ی  آبی در هوای ابری پاییز من تنم بسیار سوزان است و از امید دیدنت لبریز روی تختی کنار یک دیوار چشم بیمار من به رویت تیز …

درگیر مه چهارده چشم تو بودم از  یاد دلم رفت شعری که سرودم در حال تماشای رخت ثانیه لغزید زان لحظه که روی قمرت را نستودم​ این ناپخته کلام حاصل …

تنت دریای پر عمق نهنگ آلود مرد افکن و من غواص نوپای هوس باز صدف گردم نه با اندیشه‌ی سوداگری در جان تو گردم به امید تو جسمم را در …

خدایا می‌شود بت ها به اذن تو جان گیرند به نام تو نفس گیرند و با یادت جهان گیرند خدا یا می‌شود در لحظه ای ساقی شود راوی؟ و آغاز …

غزل سرود و دمی عاشقی هویدا شد وزان پیاله مستی خمی هویدا شد به تاب موی مجعد گره گشایی کرد همین که در ره عشق، مشکلی هویدا شد به چشمْ …